Μεθυσμένη πολιτεία θυμίζει από τα Σάββατο το απόγευμα η Αγκαθιά, αφού η Νίκη, μετά την λευκή ισοπαλία στο πολύ μεγάλο ντέρμπι του πρωταθλήματος με αντίπαλο την Νάουσα, εξασφάλισε κατά ένα συντριπτικό ποσοστό την άνοδο της στο Περιφερειακό Πρωτάθλημα, παρουσία 4000 περίπου χιλιάδων φιλάθλων, που γέμισαν κάθε σπιθαμή του γηπέδου, δημιουργώντας εκρηκτική ατμόσφαιρα, η οποία όπως αποδείχθηκε στην ροή του παιχνιδιού, ήταν έτοιμη να ξεφύγει ανά πάσα στιγμή από τον έλεγχο.
Ο λόγος απλός… Ενώ οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων, πλην ελάχιστων στιγμών έντασης, η οποία σε τέτοιου είδους παιχνίδια είναι κατά κάποιο τρόπο δικαιολογημένη έδειξαν πως ξέρουν να συμπεριφέρνονται, το ίδιο όμως δεν ισχύει για τους φιλάθλους τους…
Οι φίλαθλοι των δύο ομάδων, με την στάση τους απέδειξαν πως στην μεγάλη τους πλειοψηφεία δεν ήρθαν για να δουν ποδόσφαιρο…
Αυτό που έχει σημασία, για να γυρίσουμε στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, είναι ότι η Νίκη ως ομάδα, φάνηκε πιο έτοιμη γι΄ αυτήν την σπουδαία αναμέτρηση, κυρίως και πάνω απ΄ όλα ψυχολογικά, σε αντίθεση με την Νάουσα, η οποία ως ομάδα πάλι, δεν έπεισε για κάτι ανάλογο…
Ο αγώνας…
Όπως ήταν αναμενόμενο, το παιχνίδι ξεκίνησε με δεκάλεπτη περίπου καθυστέρηση , διότι η ατμόσφαιρα εκτός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου μύριζε «μπαρούτι» και από τις δύο πλευρές και ειδικά από την πλευρά των γηπεδούχων αφού οι αναπληρωματικοί παίκτες της Νάουσας δεν μπορούσαν να πλησιάσουν τον πάγκο της ομάδας του, μετά το «καλωσόρισμα» που έτυχαν και το λάθος της αστυνομίας, η οποία αντί να πάει πίσω από τον πάγκο της Νάουσας ώστε να προστατέψει τους φιλοξενούμενους, πήγε σ' αυτόν της Αγκαθιάς.
Αφού ξεκίνησε το παιχνίδι, η Αγκαθιά μπήκε με προφανή την διάθεση να δείξει ποιος ήταν το μεγάλο αφεντικό της αναμέτρησης, σ΄ ένα βαρύ πάντως αγωνιστικό χώρο, έστω και αν η Ημαθία είχε να δει σταγόνες βροχής για ημέρες. Μόλις στο πρώτο λεπτό οι «ασπρόμαυροι» έχασαν σπουδαία ευκαιρία με τον Μπάμπη Χατζόπουλο, το σουτ του οποίου μέσα από την μεγάλη περιοχή, από πλάγια αριστερά απέκρουσε σε κόρνερ ο Καρασαββίδης. Στην επόμενη φάση, οι «ασπρόμαυροι» κέρδισαν φάουλ, ο Πολυζόπουλος Κώστας ανέλαβε την εκτέλεση του.
Η μπάλα πέρασε απ΄ όλους επικίνδυνα για να καταλήξει στην αγκαλιά του Καρασαββίδη, ο οποίος ήταν φανερό πως είχε αρκετή δουλειά σ΄ αυτά τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης.
Η πολιορκία της εστίας των «κυανόλευκων» δεν σταμάτησε όμως εκεί. Στο 5ο λεπτό, η ομάδα του Νίκου Παπανώτα κέρδισε κόρνερ από τα δεξιά, ο Διτσόλας το εκτέλεσε με το αριστερό πόδι, με τον Καρασαββίδη με υπερένταση να διώχνει τη μπάλα σε κόρνερ.
Λύθηκε η πολιορκία
Κάπου εκεί, η Νάουσα έδειξε να συνέρχεται, ισορροπώντας όσο περνούσε ο χρόνος την εικόνα του παιχνιδιού. Ωστόσο η ομάδα του Κώστα Αραμπατζή παρά την σπουδαία μέρα που βρέθηκαν ο Σίμος (κορυφαίος της Νάουσας) και ο νεαρός Καρούτσος, στην μεσαία γραμμή, δεν μπόρεσε να πάρει περισσότερα από αυτούς, καθώς τόσο ο Ντζιάνιτς, όσο και ο Κωνσταντινίδης, ο οποίος σε σύγκριση με τον Σέρβο ήταν πιο κινητικός, προσπαθώντας να δημιουργήσει ρήγματα στην εξαιρετική αμυντική διάταξη της ομάδας του Νίκου Παπανώτα, (Πολυζόπουλος, Στουγιαννόπουλος, Χαλκιάς, Σάλιβαν, Κατσουγιαννόπουλος) δεν προσέφεραν τα αναμενόμενα. Είναι χαρακτηριστικό πως η αμυντικοί των γηπεδούχων δεν άφησαν σχεδόν καθόλου πεδίο δράσης στην γραμμή κρούσης των φιλοξενούμενων αλλά και στους ποιοτικούς μέσους της ομάδας του Κώστα Αραμπατζή.
Ο μοναδικός τρόπος που η Νάουσα κατάφερε να κάνει αισθητή την παρουσία της επιθετικά, ήταν από την δεξιά πλευρά, με τον Παραστατίδη να ταλαιπωρεί αφάνταστα τον νεαρό Μοσχόπουλο, ο οποίος η αλήθεια είναι ότι πέρασε δύσκολες στιγμές στο πρώτο 45λεπτο. Σε γενικές γραμμές, θα λέγαμε πως η Νάουσα αυτό που δεν είχε ήταν η κίνηση χωρίς τη μπάλα και αυτό, οπωσδήποτε οφείλεται στο γεγονός ότι η Αγκαθιά ήταν εκείνη που δεν την άφησε να κάνει το παιχνίδι της.
Από την στιγμή πάντως που η ανάπτυξη της Νάουσας ήταν μονόπλευρη, αφού από την άλλη πλευρά ο Τρούπκος δεν μπόρεσε σε καμία φάση να βρει χώρο, λόγο ασφυκτικού μαρκαρίσματος του Διτσόλα, ο οποίος από ένα σημείο και μετά θυσιάστηκε και είχε ένα αμυντικό ρόλο, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών του παιχνιδιού, οι γηπεδούχοι δεν είχαν ιδιαίτερο πρόβλημα στο να κρατήσουν την Νάουσα μακριά από την περιοχή του Κωτσιόπουλου.
Η πρώτη επίσκεψη…
Η Νάουσα φάνηκε απειλητική για πρώτη φορά στο παιχνίδι στο 41ο λεπτό, όταν ο Κωνσταντινίδης έγινε αποδέκτης της μπάλας στην μεγάλη περιοχή με την πλάτη στην εστία του Καωτσιόπουλου, όμως το ανάποδο ψαλίδι του πέρασε πολύ μακριά από τα δοκάρια της εστίας της Αγκαθιάς.
Η καλύτερη φάση του αγώνα για τους φιλοξενούμενους, έγινε στο 44΄, όταν έπειτα από την διαγώνια πάσα του Καρούτσου, ο Παραστατίδης αφού απέφυγε τον Μοσχόπουλο από τα αριστερά, πραγματοποίησε διαγώνιο σουτ το οποίο έφυγε δίπλα από το αριστερό κάθετο δοκάρι της εστίας του Κωτσόπουλου.
Επανάληψη…
Το β΄ μέρος ξεκίνησε όπως περίπου το πρώτο, με τη Αγκαθιά να πλησιάζει στο γκολ στο 51ο λεπτό, όταν έπειτα από καταπληκτικό σουτ του Γερμανίδη, ο οποίος βρέθηκε για μία και μοναδική φορά σε θέση βολής, απέκρουσε εξίσου εντυπωσιακά ο Καρασαββίδης σε κόρνερ.
Η τελευταία σοβαρή, αν μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι, φάση του παιχνιδιού έγινε στο 69΄, όταν έπειτα από εκτέλεση φάουλ του Γκόγκα από αριστερά, ο Κωτσιόπουλος απέκρουσε σε κόρνερ.
Από κει και πέρα, οι δύο προπονητές προσπάθησαν να κάνουν πράγματα, στην σκακιέρα του παιχνιδιού, με τον Νίκο Παπανώτα, να αναδεικνύεται νικητής σε αυτήν την εξίσου σκληρή αναμέτρηση, αφού το αποτέλεσμα το δικαίωσε απόλυτα για τις επιλογές του. Ο νεαρός προπονητής αφού βρήκε τον τρόπο να σταματήσει και τον Παρατατίδη, αφαίρεσε από τον αντίπαλο του κάθε δικαίωμα να ελπίζει σε κάτι καλό, αφού ακόμη και οι είσοδος του Γκόγκα και Διάκογλου, λίγο αργότερα, δεν ήταν ικανή να αλλάξει τη μοίρα του παιχνιδιού.
Από την άλλη, οι «ασπρόμαυροι» είχαν το προνόμιο να έχουν για ακόμη ένα σπουδαίο παιχνίδι τον Πολυζόπουλο Κώστα σε μεγάλη ημέρα. Ο χαρισματικός μέσος των γηπεδούχων καθοδήγησε τους συμπαίκτες του απ΄ όποιο ρόλο και να του ζητήθηκε, δείχνοντας πως πάνω απ΄ όλα βάζει την ομάδα!
Η Νάουσα ναι μεν προσπαθούσε να κάνει κάτι, για να αλλάξει την μοίρα της, όμως ήταν φανερό πως αυτό το κάτι τις έλειπε, σε αντίθεση με την Αγκαθιά, η οποία από ένα σημείο και μετά, κρατούσε πιο εύκολα, απ΄ ότι ίσως φανταζόταν το αποτέλεσμα που την συνέφερε.
Το τελευταίο σφύριγμα του κ. Μαντάκη, βρήκε τις δύο ομάδες με ακριβώς αντίθετα συναισθήματα. Η ιστορία όμως έγραψε και το μόνο που έχουν να κάνουν αμφότερες, είναι να δουν την επόμενη ημέρα…
Συνθέσεις:
Νίκη Αγκαθιάς: (Νίκος Παπανώτας) Κωτσιόπουλος, Πολυζόπουλος Κ. Γ., Στουγιαννόπουλος, Χαλκιάς, Σάλιβαν, Κατσουγιαννόπουλος, Πολυζόπουλος Κ. Α., Διτσόλας, Μοσχόπουλος (48΄ Γατόπουλος), Γερμανίδης (57΄ Γιδαρόπουλος), Χατζόπουλος (78΄ Παπανώτας)
Νάουσα: (Κώστας Αραμπατζής) Καρασαββίδης, Παπατάνος (54΄ Γκόγκας), Παπαπέσιος, Τουμαράς, Τεληγιαννίδης (75΄ Διάκογλου), Σίμος, Καρούτσος, Τρούπκος (62΄ Γιουρόπουλος), Παραστατίδης, Κωνσταντινίδης, Ντζιάνιτς Διαιτητές: Μαντάκης (με λάθη), Ασβεστάρας, Κότσυβας (καλοί)
Γκολ: -
MVP: Πολυζόπουλος Κώστας (Νίκη Αγκαθιάς)
Δημοσιεύτηκε από τον Γιώργο Μεταξά στην εφημερίδα «ΛΑΟΣ»
